- smycz
- сущ.• поводок• свора* * *♀ поводок ♂; сворка* * *жповодо́к m; сво́рка
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
smycz
Смотреть что такое "smycz" в других словарях:
smycz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} rzemień, taśma, służące do prowadzenia psa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziąć psa na smycz. Prowadzić psa na smyczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
smycz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «rzemień lub linka do prowadzenia psa» Trzymać, prowadzić psa na smyczy. Pies zerwał się ze smyczy … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
obróżka — ż III, CMs. obróżkażce; lm D. obróżkażek zdr. od obroża a) w zn. 1: Przypiąć smycz do obróżki. b) w zn. 2: Ptaszek z białą obróżką na szyi … Słownik języka polskiego
potrzymać — dk I, potrzymaćam, potrzymaćasz, potrzymaćają, potrzymaćaj, potrzymaćał, potrzymaćany 1. «wziąć coś (kogoś) na chwilę, na pewien czas do ręki, do ust (do dzioba, do pyska); przytrzymać» Potrzymać czapkę w ręku. Potrzymać dziecko na ręku.… … Słownik języka polskiego
sfora — ż IV, CMs. sforze; lm D. sfor (sfór) 1. «para psów gończych uwiązanych do rzemienia lub sznura i prowadzonych na polowanie; także: gromada psów myśliwskich» Prowadzić dwie sfory ogarów. przen. pogard. «o ludziach: zgraja» Sfora wyrostków, łobuzów … Słownik języka polskiego
uprzążka — ż III, CMs. uprzążkażce; lm D. uprzążkażek «pasy zapinane na zwierzęciu, do których przytwierdza się smycz» Założyć pinczerkowi uprzążkę … Słownik języka polskiego
uwięź — ż V, DCMs. uwięźęzi; lm M. uwięźęzie, D. uwięźęzi «to, co służy do uwiązania, umocowania czegoś; smycz, łańcuch, linka, pęta (zwykle w wyrażeniach: na uwięzi, z uwięzi)» Krowa, koza na uwięzi. Spuścić na noc psy z uwięzi. Statek zwolniony z… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
zawęźlać — ndk I, zawęźlaćam, zawęźlaćasz, zawęźlaćają, zawęźlaćaj, zawęźlaćał, zawęźlaćany zawęźlić dk VIa, zawęźlaćlę, zawęźlaćlisz, zawęźlaćwęźl, zawęźlaćlił, zawęźlaćlony «wiązać, zawiązywać w węzeł; supłać, plątać» Zawęźlona sieć. przen. Zawęźlone… … Słownik języka polskiego
obroża — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, lm D. obrożaży {{/stl 8}}{{stl 7}} pasek otaczający szyję psa, umożliwiający trzymanie go na uwięzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kolczasta obroża. Przywiązać smycz do obroży. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
